Epidemiologia żywieniowa na świecie edukacja

Epidemiologia żywieniowa na świecie zajmuje się ocenianiem wpływu sposobu żywienia na występowanie chorób i innych zjawisk zdrowotnych. Jest częścią dziedziny nauk jakim jest epidemiologia. Jest to nauka zajmująca się oceną wpływu czynników i warunków środowiskowych na występowanie i rozpowszechnianie się chorób zakaźnych i niezakaźnych oraz ich konsekwencjami – inwalidztwa i zgonów.

Do zadań epidemiologów należy: ocena stanu zdrowia populacji, opis naturalnej historii choroby (przebiegu i skutków, ocena wpływu na zdrowie czynników środowiskowych i genetycznych oraz dostarczanie informacji koniecznych do monitorowania sytuacji zdrowotnej, planowanie profilaktyki i leczenia chorób.

Epidemiologia żywieniowa zajmuje się głównie epidemiologią chorób dietozależnych, takich jak: cukrzyca, insulinooporność, nadciśnienie tętnicze, nadwaga i otyłość, niektóre choroby układu trawiennego i wiele innych.

Podczas pracy epidemiolodzy obliczają tzw. biomarkery, np. wskaźniki stanu odżywienia, wskaźniki ryzyka niekorzystnych objawów zdrowotnych związanych z żywieniem i wskaźniki wrażliwości (podatność organizmu ludzkiego na zachorowanie) oraz mierniki zdrowotne, takie jak przeciętna oczekiwana długość życia, współczynniki zapadalności, chorobowości oraz umieralności oraz wiele innych.

Epidemiologia żywieniowa na świecie – sytuacja w Polsce

Dość istotnym aspektem stanu zdrowotnego populacji ludzi jest przeciętna długość życia. Na wykresie poniżej przedstawiona jest sytuacja u Europejczyków, dane pochodzące z 2016 roku.

Poniżej przedstawiam Wam dane z roku 2019, opublikowane przez GUS (Główny Urząd Statystyczny).

Z powyższej tabeli oraz wykresu wywnioskować można, iż przeciętna długość życia w populacji w Polsce od dekady niewiele wzrosła i utrzymuje się w tej samej dekadzie życia. W przypadku mężczyzn wynosi ona 70 lat, a u kobiet jest to 8 dekada. Oznacza to, że kobiety żyją dłużej od mężczyzn.

GUS przewiduje, że od roku 2020 przeciętna długość życia będzie systematycznie spadać. Przyczyną tego jest zwiększona zapadalność i chorobowość populacji nie tylko w Polsce i Europie, ale na całym świecie. Statystyki pokazujące odsetek populacji z nadwagą i otyłością są przerażająco wysokie i choroby z nimi związane są najczęstszą przyczyną zgonów na świecie.

Głównym zadaniem epidemiologów zajmujących się wpływem sposobu żywienia na wystąpienie ryzyka zachorowania na choroby cywilizacyjne jest właśnie ustalenie wpływu zaburzeń odżywiania oraz wystąpienia niedoborów lub nadmiar składników pokarmowych na wystąpienie choroby.

Wykres przedstawia wpływ poszczególnych czynników na zwiększenie ryzyka wystąpienia choroby dietozależnej.

Z wykresu można odczytać, że u dzieci do lat 5 na zwiększenie zachorowalności najbardziej przyczyniły się: niedobór cynku, witaminy A, żelaza oraz niedowaga. W grupie dzieci i młodzieży za najistotniejsze czynniki ryzyka przyjmuje się: wysokie ciśnienie, wysoki poziom cholesterolu, niskie spożycie owoców i warzyw oraz niska aktywności fizyczna. U starszej młodzieży i dorosłych czynnikami ryzyka była konsumpcja alkoholu oraz nadwaga i otyłość. U osób starszych badane czynniki były nieznaczne statystycznie (nieistotne).

Ważnym parametrem do monitorowania jest współczynnik zgonów. Poniższy wykres przedstawia przyczyny zgonów w Polsce. Należy jednak pamiętać, że większość chorób jest zależnych od sposobu żywienia. Nadwaga i otyłość jest czynnikiem pośrednim przyczyniającym się do pogorszenia stanu zdrowia.

Choroby układu krążenia, które jak widać na wykresie stanowią największy odsetek przyczyn zgonów na świecie, mogą one być konsekwencją nieprawidłowego sposobu żywienia. Nowotwory również mogą mieć swoją etiopatogenezę, jako stosowanie nieprawidłowej diety.

Epidemiologia żywieniowa na świecie

Powyższej przedstawiłam najistotniejsze informacje z dziedziny epidemiologii żywieniowej. Na jej podstawie można wywnioskować, że dalsze monitorowanie takich parametrów jest niezbędne, aby poprawić stan zdrowotny populacji na całym świecie.

Prawidłowa dieta ma ogromny wpływ n zdrowie i zmniejsza ona znacznie ryzyko zachorowania na choroby cywilizacyjne. Dlatego ważna jest edukacja żywieniowa od młodych lat.

Przysłowie

Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci