SIBO edukacja
SIBO, czyli zespół przerostu bakteryjnego (Small Intestinal Bacterial Overgrowth) to zaburzenie mikroflory polegającej na zwiększonej ilości bakterii chorobotwórczych lub pasożytniczych. Coraz częściej specjaliści w dziedzinie medycyny zauważają istotną zależność pomiędzy stanem mikroflory jelitowej a funkcjonowaniem niektórych narządów.
Organizm posiada naturalne mechanizmy obrony przeciwko przerostowi bakterii, jednym z głównych jest prawidłowy proces trawienia, czyli odpowiednie wydzielanie soku żołądkowego, żółci oraz enzymów trzustkowych. Prawidłowo przebiegający proces trawienia zapobiega gniciu lub fermentacji spożytego pokarmu oraz zapobieganie przedostawaniu się bakterii z jelita grubego do jelita cienkiego poprzez zastawkę krętniczo-kątniczą, umiejscowioną w między tymi jelitami.
Za diagnozę SIBO odpowiada lekarz, który zleca odpowiednie badania (w tym: kolonoskopię, wodorowy test oddechowy, USG jamy brzusznej, badania krwi: morfologia, OB, CRP oraz badanie kału na obecność kalprotektyny.
Najczęstszymi objawami zespołu przerostu bakteryjnego są dolegliwości przewodu pokarmowego, takie jak: wzdęcia, zaparcia, biegunki (najczęściej tłuszczowe), zgaga, mdłości, bóle brzucha w okolicy jelit, utrata masy ciała mimo odpowiedniej kaloryczności diety, niedożywienie, odwodnienie oraz osteoporoza. Obserwowane są również objawy ogólnoustrojowe, takie jak: schorzenia skórne, bóle stawów, niestabilność emocjonalna (częste zmiany nastroju), przewlekłe zmęczenie lub też choroby autoimmunologiczne (Hashimoto, Gavesa-Basedowa, cukrzyca LADA lub typu 1.
Jedynymi z przyczyn powstania dysbiozy jelitowej, czyli zaburzenia składu mikroflory jelitowej, w którym dobre bakterie są zastąpione patogenami chorobotwórczymi, są zatrucia metalami ciężkimi (arsen, ołów, aluminium i rtęć), które są już coraz bardziej rozpowszechnione, powstają chociażby poprzez erupcje wulkanów, pożary lasów, pestycydy i przemysł. Stosowanie środków chemicznych do uprawy, uprawa na zanieczyszczonej glebie i dostęp do zanieczyszczonej wody oraz stosowanie nieodpowiednich opakowań do żywności sprawia, że mogą one zatruć spożywaną przez nas żywność, skąd dostają się do naszych organizmów i zaburzają prawidłowe jego funkcjonowanie.
Skutkiem SIBO ze względu na nieprawidłowo przebiegający proces trawienia oraz praca jelit, uniemożliwiająca prawidłowe wchłanianie składników pokarmowych, są niedobory pokarmowe – witaminowe oraz m. in. anemia (niedobór żelaza).
SIBO – dieta
Należy unikać produktów wzdymających oraz powodujących rozwój mikroflory jelitowej. Najczęściej stosuje się zasady diety low FODMAP, czyli wyeliminowanie fermentujących poli i oligosacharydów (węglowodanów) z diety, takich jak: fruktoza (owoce, miód, słodycze), laktoza (produkty nabiałowe), fruktany (pszenica, czosnek, cebula), galaktany (rośliny strączkowe) oraz poliole (ksylitol, erytrytol, mannitol).
Nie powinno się również suplementować probiotykami oraz spożywać prebiotykó, czyli produktów sprzyjających rozwojowi mikroflory jelitowej, takie jak: jogurt, kefir, kiszonki, itp.