Ortoreksja porady

Ortoreksja to zaburzenie odżywiania, które polega na obsesyjnym dążeniu do zdrowego odżywiania i perfekcyjnej diety. Choć na pierwszy rzut oka troska o jakość spożywanych produktów może wydawać się zdrowa, w przypadku ortoreksji problem polega na nadmiernym skupieniu się na tym aspekcie życia, co prowadzi do negatywnych konsekwencji psychicznych i fizycznych. Osoby cierpiące na ortoreksję nie koncentrują się na ilości jedzenia, jak w anoreksji, ale na jego jakości. Przejawia się to rygorystycznym eliminowaniem produktów, które w ich przekonaniu są „niezdrowe” lub „niewłaściwe”, co z czasem może prowadzić do poważnych niedoborów pokarmowych.

Charakterystyczne dla ortoreksji jest to, że chociaż z początku dieta może być dobrze zbilansowana, to z biegiem czasu staje się coraz bardziej restrykcyjna. Osoby dotknięte tym zaburzeniem często wykluczają całe grupy produktów spożywczych, np. produkty przetworzone, tłuszcze, nabiał, a nawet owoce, uznając je za szkodliwe. Skutkuje to nie tylko niedoborami składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały czy zdrowe tłuszcze, ale także ograniczeniem kaloryczności diety, co może prowadzić do osłabienia organizmu, spadku energii i innych problemów zdrowotnych.

Psychologiczne aspekty ortoreksji są równie istotne. Osoby cierpiące na to zaburzenie często odczuwają silny lęk przed spożywaniem „niewłaściwych” produktów. Każde odstępstwo od narzuconych sobie zasad powoduje ogromne poczucie winy, stres i niepokój. Z czasem, dążenie do perfekcyjnej diety może wpłynąć na relacje społeczne – ortorektycy unikają spotkań towarzyskich, na których serwowane są posiłki niespełniające ich surowych standardów, co prowadzi do izolacji społecznej.

Z ortoreksją łączy się także problem myślenia czarno-białego. Osoby cierpiące na to zaburzenie postrzegają jedzenie w kategoriach „dobrych” i „złych”, co może prowadzić do utraty równowagi w życiu codziennym. Skupienie na zdrowym odżywianiu przekształca się w obsesję, która nie daje przestrzeni na elastyczność czy przyjemność z jedzenia. Ortoreksja może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ w społeczeństwie często promowane jest zdrowe odżywianie. Jednak różnica polega na tym, że w ortoreksji zdrowe odżywianie przestaje być narzędziem do poprawy samopoczucia, a staje się celem samym w sobie, który zaczyna dominować nad innymi aspektami życia.

Leczenie ortoreksji, podobnie jak innych zaburzeń odżywiania, wymaga wsparcia specjalistów – psychologa, a często również dietetyka. Celem terapii jest nie tylko przywrócenie zdrowej relacji z jedzeniem, ale także pomoc w odzyskaniu równowagi psychicznej. Kluczowe jest zrozumienie, że jedzenie powinno służyć zdrowiu, ale nie kosztem życia społecznego czy psychicznego. Dietetyk pomaga w tworzeniu zrównoważonych planów żywieniowych, które nie będą oparte na nadmiernych restrykcjach, a psycholog wspiera w pracy nad obsesyjnym myśleniem i radzeniu sobie z lękami związanymi z jedzeniem.

Podsumowując, ortoreksja to zaburzenie, które może mieć poważne konsekwencje zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Ważne jest, aby zwracać uwagę na sygnały ostrzegawcze, takie jak nadmierna kontrola nad dietą, unikanie spotkań towarzyskich z powodu jedzenia czy poczucie winy po spożyciu „niewłaściwych” produktów. W przypadku podejrzenia ortoreksji warto szukać wsparcia u specjalistów, aby przywrócić zdrową relację z jedzeniem i cieszyć się pełnią życia bez obsesji na punkcie diety.