Dieta a wybrane choroby skóry dieta
Dieta a wybrane choroby skóry
w profilaktyce i leczeniu
Dieta dla prawidłowego funkcjonowania skóry, która jest największym organem naszego ciała, niezbędna jest odpowiednio zbilansowana dieta. Złe nawyki żywieniowe nie tylko wpływają niekorzystnie na samą kondycję skóry i jej wytworów (paznokci, włosów), ale też mogą powodować rozwój i zaostrzenie chorób dermatologicznych, m. in.: trądzika zwykłego, trądzika różowatego, schorzeń alergicznych, łuszczycy, egzemy, i innych.
Znajomość patogenezy dermatoz (chorób dermatologicznych) w połączeniu z wiedzą na temat wpływu substancji zawartych w żywności na poszczególne etapy etiopatogenezy ich może pomóc w leczeniu oraz niwelować liczbę zaostrzeń danej przypadłości. Wychodząc na przeciw Waszym potrzebom holistycznego podejścia, czyli całkowitego leczenia, niezbędne jest odesłanie przez lekarza rodzinnego lub dermatologa do dietetyka, aby zmienił on Wasze nawyki żywieniowe.
Dieta w trądziku zwyczajnym
Trądzik jest chorobą przewlekłą, zapalną jednostek włosowo-łojowych, w której dochodzi do powstawania zmian niezapalnych (zaskórników zamkniętych i otwartych) oraz zapalnych (grudek, krost i torbieli). Na jego rozwój mają wpływ, takie czynniki jak: genetyczne, hormonalne, przyrost gruczołów łojowych, zmiana składu łoju, tworzenie zaskórników, odczyn zapalny, a także kolonizacja bakterii beztlenowej Cutibacterium acnes.
Badania wykazują negatywną korelację pomiędzy trądzikiem a dietą o wysokim indeksie glikemicznym. Dlatego w większości zaleceń dietetycznych znajdziemy teraz rekomendację przestrzegania zasad diety o niskim indeksie glikemicznym. Produkty o niskim IG nie będą powodowały skoków stężenia glukozy we krwi oraz produkcji sebum.
Pojawiają się doniesienia o korelacji spożywania mleka a powstawaniem trądziku, ze względu na zawartość w nim hormonów lub tendencję do ich endogennej syntezy. Kolejnym produktem sprzyjającym powstawanie trądziku jest czekolada mleczna, która ma wysoki indeks glikemiczny.
W dietoterapii i profilaktyce powinny się znaleźć kwasy z rodziny omega 3, których źródłem są takie produkty jak: ryby, orzechy, nasiona, pestki i oleje roślinne. Kilku autorów badań zaznacza, że spożywanie pestek dyni oraz słonecznika mają korzystny wpływ na wsparcie prawidłowej bariery skórnej i jej funkcjonowania, ze względu na zawartość cynku, który wykazuje właściwości bakteriostatyczne.
Dieta w trądziku różowatym
Trądzik różowaty to choroba obejmująca pierwotnie środkową część twarzy, w której grudki i krostki rozwijają się na przekrwionym, rumieniowym podłożu z teleangiektazjami, czyli rozszerzonymi naczyniami. W patogenezie uwzględnia się czynniki genetyczne, współistnienie z chorobami narządami wewnętrznymi, zwłaszcza przewodu pokarmowego (Helicobacter pylori), z nadciśnieniem i infestacją roztoczem. Zmienne warunki atmosferyczne, wysiłek fizyczny oraz nadmierny stres powoduje rozwój choroby.
Z dietetycznej strony, jako jego przyczynę wskazuje się spożywanie produktów wysokoprzetworzonych oraz wysokoenergetycznych węglowodanów (makarony, pieczywo). Rekomenduje się także ograniczenie lub najlepiej eliminację z diety wyzwalaczy rumienia: gorące napoje (kawa, herbata), alkoholu (wina, alkohole wysokoprocentowe), ostre przyprawy (pieprz cayenne, czerwonego pieprzu), ostrych sosów, kapsaicyny (m.in. w papryce). Pozostałymi produktami, które także należałoby unikać to: rodzynki, figi, czekolada, owoce cytrusowe, sos sojowy, sery żółte.
Zatem, na które produkty warto zwrócić uwagę przy rumieniu? Jagody, wiśnie, jeżyny, produkty będące źródłem kwasów omega 3 (w.w.), produkty bogate w witaminę C (papryka, aronia, pietruszka, kiszonki, cytrusy, brokuły, kalafior, brukselka, kiwi), produkty będące źródłem witamin z grupy B (pieczywo, owoce morza, nabiał, jaja, mięso, podroby) oraz cynku (ostrygi, mięso, wątróbka, kraby, sery żółte, kasza gryczana, jaja, ryż, ryby, pestki dyni, nasiona słonecznika). Udowodniono również korzystny wpływ na zahamowanie rozwoju i zmniejszenie częstotliwości pojawiania się objawów rumienia podczas pro- i prebiotykoterapii
Dieta w pokrzywce
Pokrzywka to dość częsta choroba o niejednolitej etiologii, której wykwitem pierwotnym jest bąbel pokrzywkowy. Cechuje się on obrzękiem, różowym zabarwieniem, powstaje szybko i ustępuje po kilku lub kilkunastu godzinach, nie pozostawiając śladu. Zmianom skórnym towarzyszy świąd i pieczenie. Skóra wygląda jakby się wpadło w pokrzywy. Patomechanizm związany jest ze zwiększoną przepuszczalnością naczyń krwionośnych, spowodowaną uwolnieniem mediatorów prozapalnych, głównie histaminy.
W okresie nawrotu choroby stosuje się rygorystyczne zasady diety, ale ścisła dieta trwa tylko kilka dni aż do załagodzenia stanu. W menu pacjenta podczas nawrotu królują głównie ziemniaki, ryż, sól, cukier, słaba herbata oraz nieograniczona ilość wody niegazowanej.
Często głównym prowodyrem pokrzywki są salicylany, które należy eliminować z diety. Mogą znajdować się w takich produktach jak: leki (np. aspiryna czy polopiryna) jak i produktach spożywczych (kawa, herbata, alkohol, suszone morele, kiszone ogórki, porzeczki, śliwki, suszone daktyle, w niektórych przyprawach i ziołach, w produktach drożdżowych, w miodach i wielu innych) oraz kosmetykach.
Dieta w łuszczycy
Łuszczyca to przewlekła, zapalna choroba, ogólnoustrojowa choroba skóry. Patogeneza związana jest z predyspozycją genetyczną w połączeniu z czynnikami immunologicznymi oraz środowiskowymi. Istnieje korelacja między łuszczycą a zaburzeniami metaboliczny, takimi jak cukrzyca, otyłość czy hiperurykemia. Odpowiedni styl życia może mieć wpływ na obraz kliniczny oraz ciężkość i przebieg choroby.
Uważa się, że dieta niskokaloryczna jest doskonałym elementem uzupełniającym terapii – poprawia wydłużyć okres remisji choroby i poprawia odpowiedź na stosowane leczenie ogólne. Zalecenia głównie dotyczą: unikania spożywania alkoholu, nadmiaru kofeiny, ostrych przypraw, wysokoprzetworzonych produktów spożywczych zawierającej siarczany i konserwanty, czerwonego mięsa, tłuszczów zwierzęcych (słonina, masło, smalec) oraz podrobów.
Korzystna jednak będzie odpowiednia podaż kwasów omega 3, witaminy D, selenu (w produktach, m. in.: owoce morza, ryż brązowy, pestki dyni, drób, ryby) oraz spożywając produkty będące źródłem przeciwutleniaczy, w tym: warzywa i owoce, zielona herbata, cynamon, kurkuma, imbir.