Ortoreksja – czym jest porady

Ortoreksja to stosunkowo nowe zjawisko, które dotyka coraz większą liczbę osób na całym świecie. Choć wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, ortoreksja może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a nawet zaburzeń odżywiania. W tym artykule przyjrzymy się bliżej ortoreksji – jej definicji, przyczynom i skutkom dla zdrowia. Dowiesz się, co to jest ortoreksja i jakie są jej objawy. Odkryjemy również, jak rozpoznać i leczyć ten problem, aby pomóc sobie lub bliskiej osobie, która może cierpieć z powodu ortoreksji.

Ortoreksja – czym jest?

Ortoreksja to zaburzenie odżywiania polegające na obsesyjnym dążeniu do jedzenia wyłącznie zdrowych i czystych produktów, a także kontrolowaniu jakości i składu wszystkich spożywanych posiłków. Osoby cierpiące na ortoreksję często wykluczają z diety produkty uznane za niezdrowe, takie jak tłuste mięso, produkty wysoko przetworzone, słodycze i fast foody. Mogą również unikać spożywania pokarmów zawierających składniki uważane za szkodliwe, takie jak gluten, laktoza czy cukier.

Ortoreksja często jest motywowana troską o zdrowie i dobre samopoczucie, jednakże w niektórych przypadkach ta obsesja na punkcie zdrowego jedzenia może stać się przesadna i prowadzić do poważnych konsekwencji dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Osoby cierpiące na ortoreksję mogą mieć problemy z odżywianiem się w sposób zrównoważony i urozmaicony, co może prowadzić do niedoborów żywieniowych i innych problemów zdrowotnych.

Jak się objawia ortoreksja?

Objawy ortoreksji mogą być różnorodne i często są podobne do tych występujących w innych zaburzeniach odżywiania, takich jak anoreksja czy bulimia.

1. Obsesyjne myślenie o jedzeniu i kontrolowanie każdego spożywanego posiłku.
2. Unikanie spożywania pokarmów uważanych za niezdrowe lub szkodliwe.
3. Odczuwanie lęku lub winy z powodu zjedzenia pokarmu uważanego za niezdrowy.
4. Utrzymywanie rygorystycznej diety, która jest bardzo ograniczona pod względem składników odżywczych i urozmaicenia.
5. Skupienie na jakości, świeżości i czystości produktów spożywczych, często z pominięciem innych ważnych aspektów diety, takich jak kaloryczność czy skład chemiczny.
6. Zaniedbywanie innych ważnych dziedzin życia, takich jak praca, szkoła czy życie towarzyskie, na rzecz kontroli jedzenia.
7. Przeznaczanie coraz więcej czasu na planowanie, przygotowywanie i jedzenie posiłków, co może prowadzić do izolacji społecznej i spadku jakości życia.

Jeśli zauważasz u siebie lub u bliskiej osoby powyższe objawy, warto zastanowić się, czy nie ma to związku z ortoreksją i skonsultować się z lekarzem lub specjalistą ds. żywienia.

Czym jest spowodowana ortoreksja?

Ortoreksja jest zazwyczaj spowodowana połączeniem wielu czynników, zarówno fizycznych, jak i psychologicznych.

1. Zaburzenia lękowe lub depresja.
2. Pragnienie kontroli nad swoim życiem.
3. Niezdrowa fascynacja zdrowym jedzeniem i stylami życia, które promują zdrowe odżywianie.
4. Chęć przynależności do grupy ludzi, którzy również kładą nacisk na zdrowe odżywianie.
5. Stres lub trudne sytuacje życiowe.
6. Próba radzenia sobie z własnymi problemami emocjonalnymi lub psychicznymi poprzez kontrolę jedzenia.

Ważne jest, aby zrozumieć, że ortoreksja to choroba i wymaga leczenia. Osoby, które cierpią na ortoreksję, powinny zwrócić się o pomoc do specjalisty, który może pomóc w zarządzaniu zaburzeniem odżywiania i odzyskaniu zdrowego i zrównoważonego stosunku do jedzenia.

Czy istnieją jakieś metody leczenia?

Tak, istnieją różne metody leczenia ortoreksji, a wybór konkretnej metody będzie zależał od indywidualnych potrzeb pacjenta i stopnia zaawansowania choroby.

1. Terapia behawioralna: terapia ta ma na celu pomóc pacjentom w rozpoznawaniu i zmienianiu negatywnych myśli i zachowań związanych z jedzeniem. Terapia behawioralna pomaga również w radzeniu sobie z czynnikami, które przyczyniają się do ortoreksji, takimi jak niepokój, depresja i niskie poczucie własnej wartości.
2. Terapia poznawczo-behawioralna: ta terapia koncentruje się na zmianie negatywnych myśli i przekonań dotyczących jedzenia i ciała. Pacjenci uczą się, jak identyfikować szkodliwe myśli i je zmieniać na bardziej pozytywne i realistyczne.
3. Terapia grupowa: terapia ta jest prowadzona w grupie, co pozwala pacjentom na dzielenie się swoimi doświadczeniami i wsparcie od innych, którzy również cierpią na ortoreksję. Terapia grupowa może również pomóc pacjentom w zbudowaniu sieci wsparcia i zrozumieniu, że nie są sami w swoich trudnościach.
4. Terapia rodzinna: terapia ta skupia się na zwiększeniu wsparcia ze strony rodziny pacjenta i na budowaniu zdrowych relacji rodzinnych. Terapia rodzinna może pomóc w radzeniu sobie z czynnikami, które przyczyniają się do ortoreksji, takimi jak niezdrowa dynamika rodzinna lub konflikty w rodzinie.

Czy możliwe jest samodzielne wyjście z toku myślenia ortoreksyjnego?

Możliwe jest, ale wymaga to dużej samodyscypliny, samokontroli i pracy nad sobą. W przypadku osób z łagodnymi objawami ortoreksji, samodzielne wyjście z toku myślenia ortoreksyjnego jest bardziej realistyczne. W takiej sytuacji, ważne jest, aby zmienić sposób myślenia na bardziej pozytywny i realistyczny, zamiast skupiać się tylko na diecie i jedzeniu.

Należy jednak pamiętać, że w przypadku ortoreksji o większym nasileniu, samodzielne wyjście z toku myślenia ortoreksyjnego może być bardzo trudne i wymagać specjalistycznej pomocy. Osoby cierpiące na zaawansowaną ortoreksję mogą potrzebować pomocy terapeuty lub specjalisty ds. zaburzeń odżywiania w celu zmiany ich myślenia i zachowań.

Ważne jest również, aby osoby cierpiące na ortoreksję zrozumiały, że ich myślenie i zachowania są niezdrowe i że potrzebują pomocy. Jeśli zauważasz u siebie objawy ortoreksji lub masz podejrzenie, że ktoś z twojego otoczenia cierpi na ortoreksję, warto skonsultować się ze specjalistą, który może pomóc w diagnozie i leczeniu choroby.

Do kogo zwrócić się o pomoc?

W przypadku podejrzenia ortoreksji, warto skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub specjalistą w dziedzinie zaburzeń odżywiania, takim jak dietetyk lub psycholog. W zależności od stopnia nasilenia ortoreksji, może być konieczna interwencja lekarza specjalisty, takiego jak psychiatra lub psychoterapeuta zajmujący się zaburzeniami odżywiania.

Dla wielu osób z ortoreksją, terapia indywidualna lub grupowa jest bardzo pomocna w procesie zdrowienia. W trakcie terapii, pacjent może pracować z terapeutą nad zmianą swojego sposobu myślenia, wyrabianiem zdrowych nawyków żywieniowych i pracy nad swoim samopoczuciem i samoakceptacją.

Ważne jest, aby osoby z ortoreksją zwróciły się o pomoc jak najszybciej, ponieważ zaburzenie to może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i społecznych.

Ortoreksja – okiem dietetyka

Ortoreksja jest zaburzeniem odżywiania polegającym na obsesyjnym dążeniu do jedzenia jedynie „zdrowej” żywności oraz wykluczaniu z diety produktów uznawanych za „niezdrowe” lub „szkodliwe”. Jak każde zaburzenie odżywiania, ortoreksja może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym niedoborów żywieniowych, anemii, osłabienia mięśni, zaburzeń hormonalnych, zaburzeń rytmu serca, a nawet do śmierci.

Jako dietetyk, uważam, że ważne jest, aby podkreślać znaczenie zrównoważonego i różnorodnego odżywiania. Zdrowe jedzenie nie oznacza wykluczania z diety całych grup produktów. Zamiast tego, ważne jest spożywanie różnorodnych produktów spożywczych, w odpowiednich ilościach i proporcjach.

Jeśli podejrzewasz u siebie lub u kogoś z otoczenia ortoreksję, warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem. Zdrowe nawyki żywieniowe można wprowadzać stopniowo, a konsultacja z profesjonalistą może pomóc w określeniu indywidualnych potrzeb żywieniowych i zaplanowaniu zdrowej i zrównoważonej diety.